Op blote voeten door de regen

Zo daar zijn we weer! Veilig op Nederlandse bodem. Met een nekhernia van al het omhoog kijken naar alle mooie gebouwen, dat wel ;).
Maar jeetje, het was in zijn geheel wel een week vol ervaringen zeg.

Laat ik beginnen bij de State Hermitage. Wat is het daar groot! Al die schilderijen… We hebben er een paar uurtjes rondgekeken, maar ik weet zeker dat echte kunstliefhebbers hier weken kunnen ronddolen. We waren kapot, maar hebben wel Rembrandt gezien :)!
’s Avonds hebben we heerlijk gegeten bij Jamie’s Italian. Ze leken de hele avond heel blij met ons, aangezien we bijna álles van de kaart hebben besteld. Toen we betaald hadden was onze vaste ober ineens foetsie. Vreemd. Totdat we er de volgende dag achter kwamen dat we maar 1,60 euro aan fooi hadden gegeven ivp 16! Oeps! Haha!

De volgende dag vertrokken we naar een andere slaapplek aan de andere kant van de stad. Dit was schoon, netjes en het rook er neutraal! Wauw! Waar je al wel niet blij mee kan zijn…
Na een paar uurtjes hebben we weer een mooie outfit en hoge hakken aangetrokken want we hadden kaartjes voor een balletvoorstelling. Tenminste. Een balletvoorstelling? Dé balletvoorstelling. Het Zwanenmeer. In de taxirit werd t al pijnlijk duidelijk dat we aan de late kant waren in combi met het drukke verkeer, en het begon ook nog eens keihard te regenen! 6 minuten voor tijd stuurde onze chauffeur ons lopend een straat in, zij mocht er met de auto niet in. Dus wij, met opgerolde broekspijpen en op blote voeten door de straat rennen… Met die pumps zouden we én onderuit glijden én zeker te laat komen!
Gelukkig waren we net op tijd en werden we door een Russische trol naar de zaal gewezen. En daar hebben we echt onwijs genoten van het ballet. Wat super knap! We hebben stiekem nog een klein filmpje kunnen maken, dus voor de liefhebber?!

Een na laatste dag alweer. Wat gaat het altijd snel. We zijn wel echt kapot elke keer van al het lopen en alles wat we zien, maar we hadden nog een paar dingen op het lijstje staan. St. Isaacs Kathedraal bijvoorbeeld. Na een stevig ontbijt zijn we eerst omhoog geklommen in de kathedraal en hebben we ons vergaapt aan alle gouden torentjes, kastelen en gekleurde kerken die we in de verte zagen glimmen. Daarna hebben we de kathedraal van binnen bekeken. Wat sommige mensen in de Hermitage hebben, hadden wij hier… We bleven rondkijken! Echt super mooi! Schilderingen, beelden, mozaïeken… Van alles zag je hier.
Daarna nog even lekker onderuit in een bootje gevaren om alle mooie gebouwen vanaf het water te zien. Heerlijk met de wind door onze haren en een fleece-deken om ons heen.

We wilden in de avond eigenlijk de stad in, maar besloten lekker met een fles wijn en een boek ‘thuis’ te chillen. Een huisgenoot vroeg ons nog mee naar de kroeg maar dat hebben we niet gedaan, volgende morgen wilden we namelijk op tijd naar Petershof.
We moesten hier met een watertaxi naar toe. Het park was mooi, groot en eindelijk scheen de zon! Dit deed ons goed! De Russen weten wel hoe ze moeten verdienen aan de toeristen, aangezien ze alles in 5 ‘betaalde’ stukken hadden opgedeeld. Rit erheen, ingang, voortuin, paleis en achtertuin. Maar het was het waard, erg mooi!

Hierna hebben we onze favoriet nog een keer bezocht; church of the spilled blood. Wat een fantastisch gebouw! We wilden hier ook nog in, maar de buitenkant wint het zéker van de binnenkant. Echt heel tof. Het is wel bijzonder hoe veel gebouwen zijn ontstaan; als kado aan een minnaar, als eerbetoon aan een overleden iemand of gewoon omdat ze ‘iets’ wilde weggeven.

De laatste avond was aangebroken. Er was een soort afstudeerfeest gaande in de stad en daarom was er vuurwerk rond 00.30 op de rivier de Neva. We hebben hiervoor lekker uitgebreid gegeten zodat alles mooi in elkaar over liep.
Moet eerlijk zeggen dat het vuurwerk mooi was, maar dat ik blij was toen we weer in de kamer waren. De Russen die nu op straat waren, waren óf laveloos dronken, óf hadden snode plannen. We hebben zelf nog even ‘verstoppertje’ gespeeld om een paar mannen af te schudden. Gelukkig is dat alles ook weer goed gegaan en is het een onderdeel van de ervaring.
Alhoewel we vanmorgen nog steeds beschonken Russen zagen zwalken toen we naar het vliegveld reden 😉

Dat was het weer. Rusland. Mooi, apart, bijzonder en leuk voor een keer. Alhoewel ik voor het zwanenmeer de reis nog best een keer zou willen maken.

De lachende Rus

Wennen. Dat is het eerste woord wat in me opkomt bij de trip naar Sint Petersburg.
Toen we op t vliegveld aankwamen namen we de eerste de beste taxi die we zagen; uiteraard werden we mega opgelicht. Maar op een eerste dag vind ik dat nooit zo zo erg, hoort erbij ;). Engels praten ze écht niet, dus alles gaat met handen en voeten. Hij bracht ons veilig naar de juiste plek, ondanks dat hij een fles mondwater naast zijn stoel had staan?!
Eenmaal bij de airbnb kwam het meisje bij wie we sliepen ons halen en bracht ons naar onze kamer. Het trappenhuis stonk alsof er 20 kattenbakken stonden die nodig geleegd moesten worden en hoe hoger we kwamen, hoe meer verpaupert het eruit kwam te zien. Onze verwachting was dus flink laag toen we in de kamer kwamen, maar eerlijk is eerlijk, die is harstikke prima! Voldoende ruimte om al onze schoenen uit te stallen en we hebben een groot bed.

Het enige waar we niet aan hoeven te wennen is het weer. Soms blauw, soms bewolkt en soms regen. Maar altijd wind. Áltijd.

De eerste middag zijn we gewapend met jas en sjaal de stad in gegaan. We hadden behoorlijke trek gekregen en zijn het eerste de beste restaurantje ingedoken. Oja! Dat is ook iets waar je even aan moet wennen. De alcohol. Het is geen grap, bijna íedereen ruikt naar alcohol. Dus onze serveerster vroeg, terwijl we half bedwelmt werden, wat we wilden eten en drinken. Uiteraard wilden we iets typisch Russisch! Wat we kregen was ons niet helemaal duidelijk, maar we hebben echt heerlijk gegeten. Tijdens het eten hebben we de hele Lonely Planet uitgeplozen en in ons beste Russisch de rekening gevraagd. En laat het woord voor rekening nu net ‘shot’ zijn ;).
Hierna hebben we nog even een beetje rondgeslentert en gekeken.
Avonds wilden we naar een bepaald tentje, maar alle namen lijken zo op elkaar dat we uiteindelijk ergens ander belanden, en hier echt n topavond hebben gehad. Lekker eten, lekkere cocktails en wederom aan ons Russisch gewerkt, haha!

Dag 2 besloten we om uit te slapen. De avond ervoor hadden we na t eten nog boodschappen gedaan (om 00.30, dan doen de mensen hier ook gewoon nog hun ‘normale’ boodschappen!) dus we hadden al lekker ontbijt in huis.
Als eerste zijn we de hop-on-hop-of-bus ingegaan. Lekker lui zitten en tóch een beetje idee krijgen van hoe de stad in elkaar zit. Ideaal. Na deze rit zijn we bij dé trekpleister beland; Спас-на-Крови, de kerk van het verspilde bloed. Super mooi en jeetje wat groot! Ander keertje gaan we hier binnen een kijken nemen. Nu moesten we taartjes eten! Haha! En daarna vlug omkleden en optutten want de Opera wachtte op ons. Na een glas prosecco en een toastje met kaviaar gingen we onze stoelen opzoeken. En wauw, wat bijzonder! Je kunt uren blijven kijken naar het plafond en alle pracht en praal. Toen we dachten dat de Opera erop zat, hadden we het mis; dit was pas de tweede pauze! Na bijna 4 uur luisteren en kijken was de Opera voorbij. Erg mooi en bijzonder om meegemaakt te hebben, die hebben we ook weer in de pocket!

Vandaag hebben we weer een druk programma; Het Государственный Эрмитаж (Hermitage) in, de Спас-на-Крови van binnen bekijken, en eten bij Jamie Oliver. Ja, Jamie heeft hier een restaurant, in de duurste wijk tussen de Gucci en Hermes winkels. Jamie’s Italian. Dus niet alleen Heilige Petrus voor ons. Nee. Ook Heilige Jamie.

Flexibel

De slechtste manier om je weekend te beginnen, is vrijdagavond om 20.00 uur erachter komen dat je een visum nodig hebt voor Rusland én dat ze niet aan spoedaanvragen doen…. Neeeeeee!!! Volgende week maandag vliegen we al! OMG. En nu? Informatie. Internet. Zoeken. Opslaan. Meer zoeken. Meer opslaan.
De eerste ervaring met de Russen is dat ze wel erg veel willen weten maar vervolgens zelf weinig flexibel zijn. Salarisstroken, Ruslandverklaringen van zorg- en reisverzekering, polis bladen,  vooraanvraag voor het visum, uitnodiging vanuit het hotel, pasfoto’s en dáár bovenop minimaal 5 werkdagen. Dat vragen ze van je. Ok. Niet onmogelijk. Maar verdomde stressvol. Vooral als alles afhangt van ambtenaren.

Uiteindelijk na heel veel bellen, mailen en touwtrekken had ik maandag alle documenten compleet. Dinsdag kon ik daar pas terecht, maar als je daar 5 werkdagen bij optelt zijn we laat voor onze vlucht op maandagochtend vroeg! Op goed geluk dan maar.

Achter de balie zat een meisje met een vierkant lijf, zwaar accent en zwartgeverfd haar. Precies zoals ik me had voorgesteld. Een Russische verschijning. Ik legde alle documenten op stapeltjes op de balie zodat het voor ons beiden overzichtelijk was. Met een norse blik maar vriendelijke stem zei ze ‘nee. Klopt niet. Opnieuw printen.’
Uiteindelijk na 1,5 uur opnieuw invullen, printen, wachten, opnieuw invullen (ja écht), printen en wachten was het gelukt. En guess what?! Voor het weekend klaar!
Ik heb ze door. Nu al. Lief lachen en je mond houden. Dat werkt! Haha! Tijd om de koffer van zolder te halen.

Het lot.

Soms zijn de dagen minder leuk. Dan doe je dingen die je liever niet te vaak doet. Dingen waar je niet goed in bent. Dingen die je niet voor jezelf doet, maar puur uit liefde voor een ander.
Een klein zaaltje, warm en toch afstandelijk genoeg om er niet te vaak te willen komen. Mooie woorden, lieve blikken en schreeuwende stiltes. Iedereen kent het.
Crematies.

Vandaag mocht ik er ook bij zijn. Voor een van mijn liefste vriendinnen zat ik daar. Wat het heel bijzonder en mooi maakte was dat het heel intiem was. Veel familie en vrienden die erbij waren volgen een spiritueel leven, wat de meest mooie gesprekken opleverde!

Op zulk soort momenten ga ik mezelf wel altijd dingen afvragen. De levensvragen zeg maar.
‘Als ik dingen anders mocht doen, had ik het dan gedaan?’ ‘Als ik andere stappen had kunnen nemen, had ik dan nu een ander pad  gevolgd?’ Ik denk het niet. Nee. Want ik geloof in het lot. Alles is al uitgestippeld. Het eindpunt is al bekend. En ja. Dat is een geruststellend idee. Zo. Tijd voor een rood wijntje.