Vader-merel.

Shit. Verslapen! 5.52 uur. Hoe kan dat nu? De wekker stond al om 05.00 uur… even kijken of Joyce al wakker is.

Onze lang geplande (maar steeds verschoven, want ‘het is zo vroeg he’) vogel-kijk-uurtje moest er nu toch echt van komen. Snel wat kleren aan, haar op zolder en een mueslireep mee.
Joyce komt de badkamer in gelopen met motorboots, waarin je haar al rinkelend van 100 meter aan hoort komen lopen dus die moest nog even ‘ingewerkt’ worden ;). Haha!

Daar gingen we. Het was super mooi buiten; doodstil, met dauw boven het water en de weilanden. Het zonnetje kwam in de verte nog net niet boven de horizon uit, we waren echt perfect op tijd.
BAM! Daar ging die. Vader-merel. Recht op de motorkap. Net wakker en nu al plat…
OMG. Onze eerste vogel-kijk-sessie van het jaar en voordat we ook maar 1 vogel hebben gezien hebben we er al 1 dood gereden!
Om het goed te maken hebben we heel stilletjes alle mooie geluiden en beelden in het duin op ons in laten werken. Fitissen, tjif-tjafjes, meesjes en spechten. We hebben onze natuur-shot weer gehad voor vandaag.
Mag vader-merel in vrede rusten.