Het is weer herfst. Dat is duidelijk. De blaadjes zijn bijna allemaal gevallen en de lampen gaan binnen alweer vroeg aan. Gek eigenlijk, dat ik soms op warme zomerdagen kan verlangen naar dit seizoen.
En dan is het zo ver. De wekker gaat. Het is nog donker buiten en ik hoor dat de auto’s over een natte weg rijden. Getver. Het regent.
Snel onder de douche, aankleden en ontbijten want ik heb mega haast. Snoozen daar doe ik normaal niet aan, maar als t buiten koud wordt…
Ok, hup de deur uit. Aaaahhh nee. Natte voeten! Wanneer ga ik leren dat ‘All Stars’ voor de zomer zijn?! De ramen van mijn auto willen niet helder worden, waardoor ik te laat kom op mijn werk. En natuurlijk blijft mijn sjaal vervolgens tussen de auto-deur zitten tijdens de rit, dus die is zwart aan het uiteinde. Ja Fijn. Herfst.
Maar dan is er die éne herfst-dag dat je vrij bent. Je maakt een lange strandwandeling in de wind, en drinkt daarna warme chocomelk met slagroom onder een dekentje op de bank…
Op dat moment weet je weer waarom je naar deze dagen kon verlangen.
Kaarsjes. Rode wijn. Warme havermoutpap. Potten thee met chocola. De geur van het bos.
Stamppot met gehaktballen. Pompoensoep. Warme vesten. Filmmarathons.
Ja. Ik hou tóch wel van de herfst.
veovolar 