Pad Thai en cocosnotensap

Ik ben net aan 24 uur in Bangkok, maar t voelt al als 4 dagen… Ik heb al zoveel gezien!
Toen ik gister na 2 prima vluchten aankwam stapte ik zwetend m’n hostel binnen, wauw wat was t warm!
Na n lekkere douche nam ik m’n eerste biertje en n maaltijd; iets met augurk. Haha! Super lekker maar echt geen idee wat t was. Dat bier was trouwens wel nodig 😉 voortaan even opletten dat ik ‘not spicy’ erbij zeg…

Na n lekkere nacht begon m’n dag al vroeg. Op aanraden van Joyce nam ik een watertaxi die achter t hostel ligt. Voor weinig kun je overal heen. Ik had alleen geen idee wat ‘overal’ was, want t was n gok in welke taxi ik was gestapt. Toen iedereen uitstapte, deed ik t zelfde en ineens stond ik voor Wat Pho, een mega grote tempel.
Het is wel grappig want vanuit t nix sta je er ook ineens in! Haha. Toen ik er rondliep deed t me aan de Efteling denken; de kleuren, de bouwwerken, de sfeer, zelfs de muziekjes! Voordeel van deze tempel ten opzichte van de Grand Palace, aan de overkant van Wat Pho, is dat deze lekker rustig is. Maar daar kwam ik later pas achter 😉 Na een uurtje had ik t gezien en ben ik lekker gaan lunchen. Het werd Pad Thai met cocosnotensap. Nou, ik weet wat ik de rest van de vakantie eet! Haha!

Hierna langs Grand Palace gegaan. En met recht ‘langs’ wat t was zo mega druk dat ik er echt niet naar binnen ging! Dus door naar Kho San Road.

Nou dit was weer een avontuur op zich… Ik stond letterlijk op de hoek van de straat toen een klein mannetje vroeg waar ik naar toe ging. Ik vertelde wat m’n plan was, maar dat was volgens hem niet ok. En voor ik t wist zat ik in een tuktuk, die mij de komende 3 uur voor 20 bath (0.50 cent) door Bangkok zou sjezen. Super! Zo gezegd zo gedaan, helemaal cool. Natuurlijk heeft hij me een paar keer gedropt bij een kleermaker, een restaurant en een informatiepunt, maar de overige 2,5 uur reden we waar ík wilde. Perfect 🙂

Uiteindelijk tóch geëindigd op Kho San Road, om de ultieme toerist uit te hangen. De gefrituurde schorpioenen heb ik overgeslagen, maar de watermeloenenshake heb ik wel genomen. Heerlijk!

Het werd al wat later, en ik had gelezen dat je tijdens de spits het beste een motortaxi kunt nemen, want dan ontwijk je de files. Aangezien t allemaal zó goedkoop is, wilde ik t wel proberen. Helm op en scheuren maar. Nou, die files hebben we niets van gemerkt! Meneer ging soms haaks op, of recht tegen t verkeer in 🙂 Schoot wel lekker op!

Vervolgens gestopt in Chinatown voor een bordje nasi en wat gekke indrukken. Het eten is allemaal zo lekker… Bij dit tentje zaten een paar mensen die eruit zagen als locals, de kaart kon ik niet lezen en t had tl-verlichting… Dit zijn de basisvoorwaarden van een restaurant in Chinatown: het was ook werkelijk super!

De zonsondergang heb ik gezien vanaf een dakterras, met uitzicht op tempel Wat Arun. Het stond in de Lonely Planet als ‘must see’ en op internet had ik t ook al gevonden. Maar OMG, in t echt is t pas echt gaaf! Mooie lichtjes, gitzwarte lucht, rivier evoor en een heerlijke ijskoffie voor m’n neus…. Top!

Maar echt niet normaal wat n stad… Zo groot, zo druk en zo indrukwekkend. Morgen wil ik naar een vlindertuin en misschien een rondje fietsen. Even kijken hoe t loopt.
Een ding is wel zeker; in de avond zit ik met Joyce een cocktail weg te slurpen in de Skybar van het Sirocco Hotel om de film The Hangover na te spelen.
Het kan nu al niet meer stuk!
Welterusten! X