Maand: augustus 2016

Wifi-loos

Vorige week had ik een week lang geen internet. Het lijkt vervelend maar niet als je zit waar ik zat… Ibiza!
De wifi was beroerd en ik had weinig zin om ervoor te betalen. En eerlijk is eerlijk, het was zo rustgevend! Want hoe minder vaak je een piepje hoort, of dat ding hoort trillen; je automatisme om je mobiel zonder reden te pakken ebt heel snel weg. Heerlijk.

Maar Ibiza dus. Ik ging er zonder verwachting heen. Ik dacht dat Ibiza een ‘volwassen’ versie van Chersonissos was. Ok. Niet volkomen zonder verwachting dus. Maar verder? Echt geen idee…

Ik had wel wat tips gekregen en dingen opgezocht zoals ‘trommelende hippies op het strand’ en ‘de sunsetstrip in San Antonio’ maar veel dieper dan dat ging het niet. Uiteraard had ik wel een Lonely Planet aangeschaft en daar heb ik tijdens de vlucht wat doorheen gebladerd en een paar dingen uit gefilterd. Hhhmm, misschien was t toch wel mooier dan ik me in eerste instantie had voorgesteld.

En daar zaten we dan. In een hotel. In Ibiza. In een schattig stadje. Zonder wifi. Met zon. Strand. Croc. Cocktails. Heerlijk eten. Zonsondergangen. Wandelingen. Zee. Ushuaia. Mooie restaurants. En voornamelijk heel erg veel lol.
1 ding kan ik wel vertellen. Dan heb je helemaal geen wifi nodig. Dan zijn die dingen allemaal voldoende. Meer dan voldoende.

Dus mochten jullie de volgende vakantie niets van me horen, weet je hoe het komt. Dan lig ik wifi-loos in zee te dobberen op Croc. Adios!

Ontbijten met Appelsientje

Ik scroll een beetje suf door Facebook heen. Er verschijnt niet veel spannends… een reclame van Zalando – een foto van een vriendin die aan het feesten is – een tekst van RUMAG – nog een foto van vrienden die uit eten zijn – een reclame van Appelsientje – een gedeelde advertentie van een huis dat te koop staat… echt niet spannend dus.
Ik scroll weer naar boven. Dan blijf ik ineens tóch hangen. Bij de reclame van Appelsientje. Ze vragen namelijk om iets; een ontbijtfoto. Impulsief als ik ben, duik in mijn galerij in, zonder écht verder te lezen waarom ze de foto willen.

Drie weekenden geleden zaten Joyce en ik buiten aan ons zondagsochtend-ontbijtje. Heerlijk in de zon met een glaasje sap, eitje en een croissantje. En ook zoals het hoort op een zondagochtend; zonder make-up en met mijn blauwe-bolletjes-badjas aan. We hadden de grootste lol en ik vond het nodig om er een foto van te maken. Gewoon omdat het kon 😉

Dus toen ik de oproep van Appelsientje zag dacht ik eigenlijk niet echt na, en binnen no time had ik onze foto gepost onder hun oproep. Dit was ik eigenlijk alweer vergeten, totdat ik gister een reactie kreeg van Appelsientje zelf. Of ik een paar extra foto’s wilde sturen. Van ontbijt-momentjes. Voor in hun campagne. Eeeeeeeh…?! Campagne?
Ik dacht serieus dat ik een doosje appelsap kon winnen, zonder de illusie te hebben dát ik daadwerkelijk zou winnen.

Dus ik heb een opdracht. Foto’s maken. Dus zie je me ergens staan zonder make-up maar met een pak Appelsientje in mijn hand moet je wegwezen. Dan ben ik bezig met een ontbijt-momentje-on-the-go vast te  leggen. Tenzij je op de achtergrond wil staan. Dan wens ik je veel plezier met foto-bomben 😉

Destiny

Bij ‘Destiny’ denk je al snel aan het zusje van Mercedes en Priscilla, van het kamp hierachter. Of aan de nieuwe kat van buurvrouw Toos. Of aan een nieuw type auto van een of ander merk. Maar nee!  Destiny is een boot. Een mega grote, mooie en luxe boot. En ik mocht daar een heel weekend op luieren 🙂

Zoals elk jaar wilde ik eigenlijk naar de Gay Pride, maar ik heb me weg laten jagen, ik durfde het niet aan. Of nee. Ik had een beter alternatief, zo is het eigenlijk meer… ik zag mezelf namelijk wel in bikini en met een hele overdreven grote zonnebril op, op het voordek liggen met een glas bubbels. Ja! Ik wilde wel mee!

Met tassen vol wijn, toastjes, Franse kaasjes, broodjes, vers fruit en ontbijtmuffins stapte ik aan boord. Oja. Er zat ook nog een warme trui in verstopt, dat leek me wel handig ;).
Wat een heerlijkheid zeg. Het heen en weer dobberen, de wind door je haren (vooral op zondag met windkracht 6) en het rustgevende van het water… dit was net vakantie!

Heel veel gevaren hebben we niet. Vooral heel veel genoten. Gelezen. En gekletst. Gegeten. En gelachen. Dagboek bijgeschreven. En heerlijk in het zonnetje gezeten. Geslapen. En Limoncello gedronken. Goede gesprekken gevoerd. En zen geworden.
Het waren 2 dagen, wat voelt als 2 weken. Thnx Fabbie en Hans!
Snap best dat dit jullie Destiny kan zijn 😉