Gisterochtend hebben we gedag gezegd tegen Michel, de eigenaar van ons huis in Havana, en kregen we een hele lijst adressen mee van vrienden en familie in andere plaatsen. Zo konden we overal terecht in een Casa Particulair en hielpen we hem ermee. Top! Vandaag konden we namelijk om 10u de huurauto oppikken op het vliegveld!
Na 1.5 uur wachten, vragen, meer wachten en nog een keer vragen stond onze auto klaar. In Cuba is het toverwoord ‘mañana’ 🙂
Eenmaal op pad gaat het super soepel. De auto rammelt, de uitlaat hangt los en er schort van alles aan, maar we zijn onderweg! De eerste trip is richting Viñales, in het westen van Cuba. Oja! Op de snelweg kan hier trouwens alles 🙂 Mango’s verkopen op de linkerbaan, fietsen, auto’s repareren, lopend oversteken of proberen een koe te vangen. Na ongeveer een uurtje rijden staat er politie aan de kant van de snelweg te gebaren dat we moeten stoppen…. hhhmm… dit gaat ons vast geld kosten. We staan stil, rijden in z’n achteruit (de agent verzet namelijk geen stap), draaien ons raampje open, dan kijkt hij in de auto, lacht en zegt ‘continuar continuar’. Eeeehhhh…. ok? Haha. Prima. Gas erop!
Na ongeveer nog een uurtje rijden hadden we de afslag naar Viñales maar ook daar stonden mensen wild te gebaren. Een dame, Jenny, legde ons uit dat de weg kapot was door een cycloon en dat we een stukje om moesten. Ook vroeg ze of ze mee mocht rijden naar onze eindbestemming; onze eerste lifter! Super leuk mens, die de hele weg lekker heeft zitten kletsen over van alles en nog wat.Leukste was nog dat we in het Spaans met elkaar kletsen en we elkaar ook nog kunnen volgen ook! 🙂 Als bedankje wilde ze ons een Mojito aanbieden op haar werk, een tabaksplantage. Zo gezegd zo gedaan en we kregen niet alleen een drankje maar ook een rondleiding van haar baas over de plantage. Super lief!
Na deze ontmoeting zijn we op zoek gegaan naar de Casa die Michel had doorgegeven. Zij zat echter vol en verwees ons door naar een andere supermooie Casa! Voor nog geen 30 euro per nacht hebben we een heerlijk bed, een warme douche en onwijs lekkere kreeft als avondeten. Dat de eigenaresse de papegaai van de buren nonstop ‘Puta’ noemt nemen we voor lief 😉