Eerste ontmoeting met Cuba

We hebben Havana overleefd. Wat een bijzondere stad. De mensen die een heel romantisch beeld hebben van Havana moet ik helaas teleurstellen. Havana bestaat namelijk niet (meer) uit kleurrijke gebouwen en mooie glimmende auto’s. Bij 15 procent van de gebouwen staat alleen de gevel nog. Bij de overige 85 procent hebben er minstens 70 procent een opknapbeurt nodig. Je kunt nog net in de hoekjes zien welke kleur t gebouw ooit had… Havana is vervallen. Tenminste…. in het deel waar de Cubanen leven.  In het toeristische deel is alles kleurrijk, groen, schoon en lopen de vrouwen in ‘Cubaanse klederdracht ‘. Maar loop je een straat buiten dat toeristische blok, moet je manoeuvreren tussen de bergen vuilnis en de auto’s die staan de roken. Maar dat maakt Havana niet minder leuk!

Wij sliepen in een echte Cubaanse wijk. Was het er kleurrijk? Nee. Rook het er fris? Nee. Maar wat was het er gezellig. Op zondag loopt iedereen met een stuk gras om z’n nek geknoopt vanwege het geloof. Das dan ook t enige wat ze eraan doen want de rest van de dag drinken ze. En dat hebben we mee mogen maken!

Het was 9uur dat we op zoek gingen naar ontbijt. Terrasjes heb je hier zelden dus scoorden we een trosje bananen voor een paar cent. Ook hadden we bedacht dat we koffie wilden. Ineens zagen we op de hoek van de straat een klein barretje. Mooi! We bestelden koffie maar moesten even wachten want het stond nog te pruttelen. De rest van de mensen zat al aan het bier of de rum. Wij kregen ons mini kopje met mega sterke koffie. ‘Fuerte’ werd er nog bij gezegd. Dat klopte! Haha! Na die ene slok koffie keken we elkaar aan. 1 rummetje moest wel kunnen toch? We kregen een klein longdrinkglas, 50/50 gevuld met rum en cola. Ok. Ons ontbijt. Ach! De bar werd steeds drukker en we kregen echt een indruk van de zondag van een Cubaan… oude mannetjes die voor een paar muntjes een paar sigaretten kochten. Veel te dikke vrouwen die bier naar binnen goten. De barvrouw die maar in t Spaans bleef ratelen tegen ons en bij elk drankje wat ze voor iemand inschonk ons een knipoog gaf. Dit is blijkbaar hun zondag. Heerlijk. 2,5 uur en 4 rum-cola later gingen we weer op pad. Ontbijten had geen zin meer, dan maar op zoek naar lunch 😉

Gepubliceerd door

Onbekend's avatar

Marlous - veovolar.com

Ik ben Marlous, een vrouw van de stad én van het platteland. Van jong én van oud. Van primitief én van luxe. Van druk, maar ook heel rustig. Veo volar. Op mijn blog kun je van alles vinden! Alles over een eerste keer. Van gevoelens, tot reizen tot ervaringen. Alles wat inspireert... maar dat bepaal je natuurlijk zelf! 'Bal je vuisten niet, maar hou je handen open'

Eén gedachte over “Eerste ontmoeting met Cuba”

  1. Ja zo ken ik Havana. Blij dat je het persoonlijk hebt ontdekt en meegemaakt. Waren we allemaal maar zo vriendelijk als de doorsnee Cubaan. Leuk gerapporteert en zie uit naar het vervolg …

    Geliked door 1 persoon

Plaats een reactie