‘Eeeehmm…. tot aan het einde van het jaar heb ik nog 2 vrije weekenden’ zegt een vriendin. We zitten samen op het terras, met onze agenda’s open. Ik heb nog een stuk of 5 weekenden deels vrij, maar niet dezelfde. Het valt niet mee om iets te plannen. Laat staan om iets spontaans te ‘plannen’. Maar ja, hoe spontaan is dat dan nog, als het gepland moet worden?
Als ik terug blader in m’n agenda zie ik mega veel weekenden compleet vol staan. In 2 maanden tijd 5 weekenden weg zijn helpt ook niet mee. En stuk voor stuk leuke weekenden hoor; bruiloft, familie, vrienden, werk, samen op pad… allemaal weekendjes weg waar ik onwijs veel plezier aan heb gehad maar waardoor de andere weekenden wel echt ramvol zitten.
En ik ben hierin niet uniek. Iedereen heeft het ook zo druk. Met leuke en minder leuke dingen. Sommige dingen die moeten nu eenmaal. Sommige dingen daar kun je sociaal gezien niet onderuit. En sommige dingen die wil je gewoon zelf ook graag.
Werk. Ja. Die staat er uiteraard standaard in. Sport. Ja. Die ook, en het liefst 4 keer in een week. Dan uit eten, een grote hobby. Sauna. Is ook erg fijn. Een avond nix kan ook geen kwaad. Samen een avondje erop uit. Yes. Met vriendinnetje naar de film. Even tellen, hoeveel avonden zijn er dan nog over? Juist ja.
De agenda staat er vol mee. Of in mijn geval; stond. Mijn agenda stond er vol mee. Ik ben het namelijk aan het doorbreken 🙂
Ik ben begonnen met de grote schoonmaak in mijn agenda. Tenminste ik doe een poging, haha! Geen kruizen in de agenda of dat soort onzin, nee, soms gewoonweg ‘nee’ zeggen. Soms is het niet leuk om ‘nee’ te zeggen maar achteraf oh zo fijn. Want het leuke van niets plannen, is dat je dan weer tijd hebt voor spontane dingen.
Dus nu nog graag iemand die met me mee doet. Anders zit ik te vaak ‘spontaan’ alleen op het terras 😉
veovolar 