Dierenwinkel

Wit zand. Helder water. Bootjes in de branding. Rotsen in de zee…
Thailand is zoals je het kent van de plaatjes. Werkelijk schitterend mooi.

Het was wel even wennen… de temperatuur was 15 graden hoger dan op de plek waar we die ochtend vertrokken. Heerlijk! Enige minder lekkere was, dat we met een bootje op een plek waren gedropt waar geen auto’s/tuktuk’s/scooters reden én waar we nog geen slaapplek hadden geregeld. Dus daar gingen we, met onze backback op onze rug in de hete zon…
Een uur later hadden we die plons in zee wel verdiend!

We hebben hier wel echt even vakantie gehouden, en een hele dag nix gedaan behalve op het strand liggen en elke 10 minuten afkoelen in zee. En cocosnoot-cocktails gedronken uiteraard 🙂 Wat een rijkdom! Heerlijk!

Toch was de allerlaatste dag van de vakantie wel een van de beste. Met een speetboot langs eilanden, grotten, rotsformaties, lagunes, en hele mooie baai’tjes. Uiteraard hebben ook wij een duik genomen bij Maya Bay, daar waar Leonardo DiCaprio dat ook ooit heeft gedaan voor de film. Lekker toeristisch, samen met nog 150 andere mensen met camera’s om hun nek 😉
Maar t mooiste was het snorkelen… onder water leek het net alsof je in een aquarium bij de dierenwinkel rondzwom. Hele scholen waar je middenin dreef. Kleintjes, grotere, gekleurde, maar vooral veel, heel veel vissen.
Ik ben niet zo thuis in de onderwaterwereld, en zal niet zo snel iets herkennen. Maar de omgekeerde Nemo herkende ik wel. En Joyce. Ook als een vis in het water! Haha!

Het was heerlijk. Thailand bedankt.
En nu op maar het volgende avontuur. Zaandijk here i come.

‘Even’ een bakkie

Het is donderdagmiddag. Je bent vrij en het is redelijk lekker weer. Met een vriendinnetje spreek je af om samen even wat dingen te doen die moeten gebeuren en daarna ‘een bakkie’ te pakken.
Nou, zo gezegd zo gedaan. Daar gingen we.

Er was genoeg om bij te praten. Niet omdat we elkaar nooit zien, maar gewoon omdat we dol op elkaar zijn. We belandden op een paar loungebanken midden in een suf dorp want voor het strand was het zonnetje net niet sterk genoeg. En daar gingen we. Eerst een wijntje want daar waren we alletwee aan toe. Daarna een lekker borrel-plankje erbij. Daarna nog een wijntje. En nog een. En nog een. Voor we het wisten lagen we dubbelgevouwen van het lachen dwars over op de loungebank. Wat een heerlijke middag. En was het inmiddels bijna 4 uur later.

Soms heb je zulke dingen nodig. Zonder enig besef van tijd. Zonder gedoe. Puur genieten en jezelf kunnen zijn. Dat is pas pure liefde. Voornamelijk voor jezelf.

En als je dan de dag kunt eindigen in de slijterij, waar de verkoper je allemaal jampot-cocktail-glaasjes gratis mee geeft omdat je hyper-enthousiast reageert, ja dan weet je het. Deze dag was er een met een gouden randje. Gelukkig staat de volgende date alweer gepland. En is het nieuwe salaris weer gestort :).