Klein geluk. Groot geluk.

Vandaag kwam ik thuis van het werk. Een doorsnee dag. Met doorsnee vergaderingen.
Exact een jaar geleden kwam ik thuis uit Brazilië. Van een fantastische reis. Met fantastische ervaringen.
Ach. Verschil moet er wezen 😉

Toch is het bizar hoe snel een jaar kan gaan. Als ik terugdenk is er best veel gebeurd in het afgelopen jaar. En toch lijkt het alsof we vorige week pas terug zijn gekomen uit Sao Paulo, Rio, Iguazu en Manaus!

Qua reizen heb ik na Brazilië nog wel wat gedaan. Marokko. Engeland. Spanje. Rusland. Korte en lange reizen, maar allemaal even bijzonder.
Ook ben ik gaan samenwonen met een goede vriendin. En het nadeel en voordeel van samenwonen zonder relatie te hebben is dat je discussies echt uit moet praten. Met een vriendje schreeuw je even flink tegen elkaar, daarna knuffel je wat en is het weer goed. Maar nee, die optie hebben wij niet, haha! Maar daar is ook gelijk het voordeel. Je praat écht met elkaar.
Daarnaast ben ik net even ander werk gaan doen, dan wat ik deed. Ik ben erachter gekomen dat ik paarden toch leuker vind dat dat ik dacht. En dat ik een beetje pittig eten best lekker kan vinden.
Ook weet ik nu dat ik een eierkoker een hele goede uitvinding vind en dat zand tussen mijn tenen eigenlijk alleen maar irritant is. Allemaal nieuwe dingen.

Dus toch. De beste ervaringen zitten in de kleinste dingen. Die hoeven niet nieuw te zijn. Of anders. Of heel groot. Klein geluk noem ik dat. En daardoor tegelijkertijd groot geluk. Heel groot.

Flexibel

De slechtste manier om je weekend te beginnen, is vrijdagavond om 20.00 uur erachter komen dat je een visum nodig hebt voor Rusland én dat ze niet aan spoedaanvragen doen…. Neeeeeee!!! Volgende week maandag vliegen we al! OMG. En nu? Informatie. Internet. Zoeken. Opslaan. Meer zoeken. Meer opslaan.
De eerste ervaring met de Russen is dat ze wel erg veel willen weten maar vervolgens zelf weinig flexibel zijn. Salarisstroken, Ruslandverklaringen van zorg- en reisverzekering, polis bladen,  vooraanvraag voor het visum, uitnodiging vanuit het hotel, pasfoto’s en dáár bovenop minimaal 5 werkdagen. Dat vragen ze van je. Ok. Niet onmogelijk. Maar verdomde stressvol. Vooral als alles afhangt van ambtenaren.

Uiteindelijk na heel veel bellen, mailen en touwtrekken had ik maandag alle documenten compleet. Dinsdag kon ik daar pas terecht, maar als je daar 5 werkdagen bij optelt zijn we laat voor onze vlucht op maandagochtend vroeg! Op goed geluk dan maar.

Achter de balie zat een meisje met een vierkant lijf, zwaar accent en zwartgeverfd haar. Precies zoals ik me had voorgesteld. Een Russische verschijning. Ik legde alle documenten op stapeltjes op de balie zodat het voor ons beiden overzichtelijk was. Met een norse blik maar vriendelijke stem zei ze ‘nee. Klopt niet. Opnieuw printen.’
Uiteindelijk na 1,5 uur opnieuw invullen, printen, wachten, opnieuw invullen (ja écht), printen en wachten was het gelukt. En guess what?! Voor het weekend klaar!
Ik heb ze door. Nu al. Lief lachen en je mond houden. Dat werkt! Haha! Tijd om de koffer van zolder te halen.

Zwanenmeer en nog veel meer!

Eindelijk. Alles is rond. Tickets zijn binnen. Airbnb is geboekt. Lonely Planet is doorgeplozen. Ik heb er echt super veel zin in. Beter gezegd; we hebben er super veel zin in. Ik ga namelijk samen met een vriendin in plaats van alleen. Samen aan de wodka… haha!

In totaal gaan we 6 nachtjes weg maar we hebben wel 2 airbnb’s geboekt. Want hoe leuk is dat?! De appartementen zitten in verschillende wijken, zodat we nóg meer zien van de stad en ook nóg meer mensen leren kennen! Lekker met de locals op pad.
Toch zitten we al redelijk vol geboekt… want waar denk je aan als je aan Rusland denkt? Wodka. Ja. Maar er is meer! Musea… Opera… Ballet… Dus ook dat hebben we vastgelegd. En nee, niet zomaar een museum, een opera of een balletvoorstelling.

Uiteraard gaan we een dagje rondhangen in het Hermitage. En om de urenlange rij te omzeilen hangt dat ticket al op de koelkast, haha!
En de Opera is een Opera die in 1946 al voor het eerst werd opgevoerd en nog steeds populair is. Smelkov. Ik ken hem niet. Maar dat maakt voor mij niet uit. 1946. Dat is toch bijzonder? Dus wij mogen in gala naar het Mariinsky Theatre.
Maar het pareltje is wel de balletvoorstelling die we hebben weten te scoren: Het Zwanenmeer! Het vakantiegeld is er gelijk doorheen, dus ik hoop dat we er iets van meekrijgen en dat onze verrekijker sterk genoeg is. Just like Julia Roberts.

Op weg naar het buffet-land.

Komende maand heb ik een week vrij. Hier blijven kan, maar ik kan net zo goed weg gaan. Maar jeetje, waar zal ik dit keer naar toe gaan?! Een week is prima, alleen niet lang genoeg voor een klein tripje door Thailand of een goede uitrustvakantie in een warm oord.

Een stedentrip lijkt me wel wat. Beetje slenteren, terrasjes pakken, gebouwen bekijken, shoppen. Gewoon zoals in Valencia. Dat beviel me prima!
Dus lang leven internet. Beetje google’n, beetje rondsnuffelen en voor je het weet heb je iets gevonden!

Zo kwam ik dus ook bij de volgende bestemming. Sint Petersburg.

Sint Petersburg trekt me totaal niet! Als ik aan Rusland denk, zie ik een grauw en grijs land voor me. Een land waar iedereen depressief kijkt en het hele jaar in hun winterjas loopt. Een land waar je alleen lopend buffet kunt krijgen en het liefst ‘all inclusive’. Een land dat zo groot is, dat het geen eigen identiteit heeft. Eigenlijk achterlijk dat ik dan wel verder ga zoeken op die stad… haha!

Maar tóen ik eenmaal ging zoeken, kwam ik allerlei kleurige foto’s tegen van superhippe mensen en mooie gebouwen. Hhm, misschien moet ik er maar wel naartoe. Wie weet is het wel supertof! Want ondanks dat het me niet trekt, trekt het me ook weer wel.

Ok. Ik ga. Ik doe het gewoon. Ik heb net de Lonely Planet maar gelijk besteld aangezien dat zo’n heerlijk backpackers-gevoel geeft, terwijl het ticket nog niet eens is geboekt, haha.
Maar zo makkelijk gaat het dus. Beetje rondsnuffelen op internet, een stad uitkiezen die je het minst trekt en vervolgens het gewoon doen. Want weet je wat het voordeel is van een stad die niet trekt? Die valt altijd mee! Kijk maar naar het weer… is er een hele dag regen voorspelt en blijft het bij een bui, dan is iedereen tevreden! Draai je het om, dan is niemand blij. Dus dit is mijn nieuwe manier van reizen uitzoeken. En boeken. Ergens heengaan waar ik niet heen wil. Halleluja.