Tag: strand

Zomer-modus

Het is niet te geloven. Het is 1 week zomer in Nederland en ik functioneer gelijk niet meer. Of nee. Eigenlijk functioneer ik super. Alleen dan op een zomerse manier! 😉
Mijn huis is veranderd in een zandbak en de wasmand puilt uit met korte broekjes. Overal slingeren lege waterflesjes en er staat standaard een tas klaar met daarin een bikini en een handdoek. Alle avonden eet ik ergens op het strand en ineens kan ik weer uren in een boek lezen… Heerlijk. Dit is zoals het hoort te zijn.

Ik vraag me af hoe het zou zijn als ik in een warm land zou wonen. Waarschijnlijk is het dan echt 1 grote bende. Want met mooi weer leef je niet binnen. Dan leef je buiten, en geeft het niets als er zand op je badkamervloer ligt. Of dat er alleen maar wijn en biertjes in je koelkast liggen in plaats van yoghurt en vleeswaren. Of dat je standaard een bikini aan hebt onder een kapot geknipt shirtje. Dat is juist wat de zomer zomer maakt.

Dus kom maar op met die zon! Want nee, dit is geen buitenland waar het altijd zomer is. Dit is gewoon Nederland. Prima hoor. Nix mis met gewoon. Maar dan moeten we dus ook gewoon genieten wanneer het kan. Dus wil je nu bij mij thuis langskomen dan mag het alleen als je in dezelfde modus zit. Gewoon. Die zonnige zomer-modus. Waarbij het normaal is dat er zand onder je voeten plakt. Ik raad je wel aan om pas aan te bellen na 12 uur ‘s middags. Want koud bier is echt het enige wat je nu van me kunt krijgen.

 

Dierenwinkel

Wit zand. Helder water. Bootjes in de branding. Rotsen in de zee…
Thailand is zoals je het kent van de plaatjes. Werkelijk schitterend mooi.

Het was wel even wennen… de temperatuur was 15 graden hoger dan op de plek waar we die ochtend vertrokken. Heerlijk! Enige minder lekkere was, dat we met een bootje op een plek waren gedropt waar geen auto’s/tuktuk’s/scooters reden én waar we nog geen slaapplek hadden geregeld. Dus daar gingen we, met onze backback op onze rug in de hete zon…
Een uur later hadden we die plons in zee wel verdiend!

We hebben hier wel echt even vakantie gehouden, en een hele dag nix gedaan behalve op het strand liggen en elke 10 minuten afkoelen in zee. En cocosnoot-cocktails gedronken uiteraard 🙂 Wat een rijkdom! Heerlijk!

Toch was de allerlaatste dag van de vakantie wel een van de beste. Met een speetboot langs eilanden, grotten, rotsformaties, lagunes, en hele mooie baai’tjes. Uiteraard hebben ook wij een duik genomen bij Maya Bay, daar waar Leonardo DiCaprio dat ook ooit heeft gedaan voor de film. Lekker toeristisch, samen met nog 150 andere mensen met camera’s om hun nek 😉
Maar t mooiste was het snorkelen… onder water leek het net alsof je in een aquarium bij de dierenwinkel rondzwom. Hele scholen waar je middenin dreef. Kleintjes, grotere, gekleurde, maar vooral veel, heel veel vissen.
Ik ben niet zo thuis in de onderwaterwereld, en zal niet zo snel iets herkennen. Maar de omgekeerde Nemo herkende ik wel. En Joyce. Ook als een vis in het water! Haha!

Het was heerlijk. Thailand bedankt.
En nu op maar het volgende avontuur. Zaandijk here i come.

Mufasa

Over 8 uur zit ik er weer. Valencia. Voor de komende 2 weken kon ik uit alle steden en landen kiezen, en waar kies ik voor….? Eigenlijk is het niets voor mij, om terug te gaan naar een plek die ik al ken. Maar Valencia is anders. Het is soort van naar huis gaan. Maar dan wel een thuis waar het mooi weer is, het eten fantastisch is en de mensen relaxed zijn.

Ik heb in mijn hoofd al een lijstje van alle dingen die ik wil doen. Alle shopjes waar ik naar toe wil. Alle restaurants waar ik wil eten. De wandelingen langs t strand die ik ga maken.

Vorige keer sliep ik midden in de stad.
Nu een deel van de vakantie aan het strand en een deel in een artistieke buitenwijk. In de wijk Rufasa. Of Rufaza. Of Ruzafa. Elke keer ben ik weer in de war. Het klinkt in ieder geval als de Lion King. En zo voelt t ook.

‘Even’ een bakkie

Het is donderdagmiddag. Je bent vrij en het is redelijk lekker weer. Met een vriendinnetje spreek je af om samen even wat dingen te doen die moeten gebeuren en daarna ‘een bakkie’ te pakken.
Nou, zo gezegd zo gedaan. Daar gingen we.

Er was genoeg om bij te praten. Niet omdat we elkaar nooit zien, maar gewoon omdat we dol op elkaar zijn. We belandden op een paar loungebanken midden in een suf dorp want voor het strand was het zonnetje net niet sterk genoeg. En daar gingen we. Eerst een wijntje want daar waren we alletwee aan toe. Daarna een lekker borrel-plankje erbij. Daarna nog een wijntje. En nog een. En nog een. Voor we het wisten lagen we dubbelgevouwen van het lachen dwars over op de loungebank. Wat een heerlijke middag. En was het inmiddels bijna 4 uur later.

Soms heb je zulke dingen nodig. Zonder enig besef van tijd. Zonder gedoe. Puur genieten en jezelf kunnen zijn. Dat is pas pure liefde. Voornamelijk voor jezelf.

En als je dan de dag kunt eindigen in de slijterij, waar de verkoper je allemaal jampot-cocktail-glaasjes gratis mee geeft omdat je hyper-enthousiast reageert, ja dan weet je het. Deze dag was er een met een gouden randje. Gelukkig staat de volgende date alweer gepland. En is het nieuwe salaris weer gestort :).

Op pad met mijn beste vriendin. Ikzelf.

Eerst gaat 1 oog open. Ok. Dan oog 2. Hhm. Hoe laat zal het zijn? Ik stap uit bed en trek de gordijnen een beetje open. Het ziet er aardig uit buiten. Dan kruip ik weer terug.
Ik kijk op mijn telefoon en zie dat het 14.07 uur is. Heerlijk. Dit noemen ze uitslapen na de nachtdienst! Normaal sta ik om 12.00 uur alweer klaarwakker naast mijn bed! Zo… eerst even alle app’ies lezen, insta checken, facebook doorscrollen, telegraaf lezen… ik ben weer bij.

Even denken. Het is donderdag geloof ik. Ik hoef helemaal niets vandaag. Wat een luxe, wat zal ik eens verzinnen om te gaan doen?
Het is ‘sale’ in de stad… Nah, geen zin om geld uit te geven aan kleding, terwijl mijn kledingrek al bijna instort door de hoeveelheid die er aan hangt. Sporten? Nah ook niet. Morgen weer een dag, haha! Weet je wat? Ik ga deze modus voortzetten op het strand. Bij een strandtent. Met een boek. En een wijntje. Beste idee van de dag.

Dus daar zat ik dan. In het zonnetje met mijn boek. En een koffie verkeerd met een stuk carrot cake. En daarna nog een koffie. Daarna een wijntje. Met een kaasplankje. In de zon, turend over de zee.

Soms is het echt niet erg om alleen te zijn. In je uppie dingen te ondernemen. Even te zijn waar je bent.
Ik vraag me dan wel eens af of mensen medelijden met me hebben. ‘Dat arme meisje… helemaal alleen’ of ‘Zal haar date niet zijn komen opdagen’. Hahaha! Maar niets is minder waar. Ik hou van mij. Met mezelf heb ik de beste gesprekken 😉 Psycho of niet. Zielig ben ik nooit.