Tag: vakantie

Zomer-modus

Het is niet te geloven. Het is 1 week zomer in Nederland en ik functioneer gelijk niet meer. Of nee. Eigenlijk functioneer ik super. Alleen dan op een zomerse manier! 😉
Mijn huis is veranderd in een zandbak en de wasmand puilt uit met korte broekjes. Overal slingeren lege waterflesjes en er staat standaard een tas klaar met daarin een bikini en een handdoek. Alle avonden eet ik ergens op het strand en ineens kan ik weer uren in een boek lezen… Heerlijk. Dit is zoals het hoort te zijn.

Ik vraag me af hoe het zou zijn als ik in een warm land zou wonen. Waarschijnlijk is het dan echt 1 grote bende. Want met mooi weer leef je niet binnen. Dan leef je buiten, en geeft het niets als er zand op je badkamervloer ligt. Of dat er alleen maar wijn en biertjes in je koelkast liggen in plaats van yoghurt en vleeswaren. Of dat je standaard een bikini aan hebt onder een kapot geknipt shirtje. Dat is juist wat de zomer zomer maakt.

Dus kom maar op met die zon! Want nee, dit is geen buitenland waar het altijd zomer is. Dit is gewoon Nederland. Prima hoor. Nix mis met gewoon. Maar dan moeten we dus ook gewoon genieten wanneer het kan. Dus wil je nu bij mij thuis langskomen dan mag het alleen als je in dezelfde modus zit. Gewoon. Die zonnige zomer-modus. Waarbij het normaal is dat er zand onder je voeten plakt. Ik raad je wel aan om pas aan te bellen na 12 uur ‘s middags. Want koud bier is echt het enige wat je nu van me kunt krijgen.

 

Bestemming onbekend. Nee. Bekend.

Ooit heb ik een bucketlist gemaakt. Er staan kleine dingen op, zoals het Oerol Festival op Terschelling, maar ook parachutespringen boven Palm Island in Dubai.
Lang niet alles staat even hoog op de lijst, maar ik wil wel zeker alles een keer doen. Normaal kies ik het liefst een plek of land waar ik nog niet ben geweest, maar dit jaar is het volledig anders.

Zo staat Spanje op de planning, net als Parijs en Italië. Alle drie ben ik al geweest, maar dat hoeft de pret echt niet altijd te drukken. Want sowieso is het elke keer weer anders… Vroeger ben ik met mijn ouders en zus drie keer achter elkaar naar dezelfde camping in Frankrijk geweest. Toch was elke keer weer anders en heb ik van elk jaar weer andere herinneringen. Dat ligt dan ook echt niet aan de vakantie, de plek of het jaargetijde… het ligt volledig aan jezelf.
Maar zo is eigenlijk altijd alles weer anders. Of je het nu elke dag doet, of maar een paar keer in je leven. Elke werkdag is anders. Elk sport-uurtje is anders. Elke minuut is anders, als je het maar wilt zien. Daarbij helpen halfvolle glazen wel!
Dus of ik wel al een foto heb met de Eiffeltoren of niet, of dat ik al een keer in het Spaans sangria heb besteld op het terras of niet… Het wordt weer een nieuwe ervaring, en ik kijk er nu alweer naar uit.

Uiteraard heb ik van elke bestemming weer een lonely planet. Die van Venetië is nog onderweg. Maar die van de Transsiberie Express ook… Want hoe leuk het ook is om een nieuwe ervaring te krijgen in een bekende plek, de bucketlist moet ooit volledig afgevinkt zijn. Dus volgend jaar zit ik 3 weken achter elkaar in de trein. Maar eerst lekker na 2 uur vliegen op het strand liggen van Spanje. Vamos!

 

Dierenwinkel

Wit zand. Helder water. Bootjes in de branding. Rotsen in de zee…
Thailand is zoals je het kent van de plaatjes. Werkelijk schitterend mooi.

Het was wel even wennen… de temperatuur was 15 graden hoger dan op de plek waar we die ochtend vertrokken. Heerlijk! Enige minder lekkere was, dat we met een bootje op een plek waren gedropt waar geen auto’s/tuktuk’s/scooters reden én waar we nog geen slaapplek hadden geregeld. Dus daar gingen we, met onze backback op onze rug in de hete zon…
Een uur later hadden we die plons in zee wel verdiend!

We hebben hier wel echt even vakantie gehouden, en een hele dag nix gedaan behalve op het strand liggen en elke 10 minuten afkoelen in zee. En cocosnoot-cocktails gedronken uiteraard 🙂 Wat een rijkdom! Heerlijk!

Toch was de allerlaatste dag van de vakantie wel een van de beste. Met een speetboot langs eilanden, grotten, rotsformaties, lagunes, en hele mooie baai’tjes. Uiteraard hebben ook wij een duik genomen bij Maya Bay, daar waar Leonardo DiCaprio dat ook ooit heeft gedaan voor de film. Lekker toeristisch, samen met nog 150 andere mensen met camera’s om hun nek 😉
Maar t mooiste was het snorkelen… onder water leek het net alsof je in een aquarium bij de dierenwinkel rondzwom. Hele scholen waar je middenin dreef. Kleintjes, grotere, gekleurde, maar vooral veel, heel veel vissen.
Ik ben niet zo thuis in de onderwaterwereld, en zal niet zo snel iets herkennen. Maar de omgekeerde Nemo herkende ik wel. En Joyce. Ook als een vis in het water! Haha!

Het was heerlijk. Thailand bedankt.
En nu op maar het volgende avontuur. Zaandijk here i come.

Mufasa

Over 8 uur zit ik er weer. Valencia. Voor de komende 2 weken kon ik uit alle steden en landen kiezen, en waar kies ik voor….? Eigenlijk is het niets voor mij, om terug te gaan naar een plek die ik al ken. Maar Valencia is anders. Het is soort van naar huis gaan. Maar dan wel een thuis waar het mooi weer is, het eten fantastisch is en de mensen relaxed zijn.

Ik heb in mijn hoofd al een lijstje van alle dingen die ik wil doen. Alle shopjes waar ik naar toe wil. Alle restaurants waar ik wil eten. De wandelingen langs t strand die ik ga maken.

Vorige keer sliep ik midden in de stad.
Nu een deel van de vakantie aan het strand en een deel in een artistieke buitenwijk. In de wijk Rufasa. Of Rufaza. Of Ruzafa. Elke keer ben ik weer in de war. Het klinkt in ieder geval als de Lion King. En zo voelt t ook.

Flexibel

De slechtste manier om je weekend te beginnen, is vrijdagavond om 20.00 uur erachter komen dat je een visum nodig hebt voor Rusland én dat ze niet aan spoedaanvragen doen…. Neeeeeee!!! Volgende week maandag vliegen we al! OMG. En nu? Informatie. Internet. Zoeken. Opslaan. Meer zoeken. Meer opslaan.
De eerste ervaring met de Russen is dat ze wel erg veel willen weten maar vervolgens zelf weinig flexibel zijn. Salarisstroken, Ruslandverklaringen van zorg- en reisverzekering, polis bladen,  vooraanvraag voor het visum, uitnodiging vanuit het hotel, pasfoto’s en dáár bovenop minimaal 5 werkdagen. Dat vragen ze van je. Ok. Niet onmogelijk. Maar verdomde stressvol. Vooral als alles afhangt van ambtenaren.

Uiteindelijk na heel veel bellen, mailen en touwtrekken had ik maandag alle documenten compleet. Dinsdag kon ik daar pas terecht, maar als je daar 5 werkdagen bij optelt zijn we laat voor onze vlucht op maandagochtend vroeg! Op goed geluk dan maar.

Achter de balie zat een meisje met een vierkant lijf, zwaar accent en zwartgeverfd haar. Precies zoals ik me had voorgesteld. Een Russische verschijning. Ik legde alle documenten op stapeltjes op de balie zodat het voor ons beiden overzichtelijk was. Met een norse blik maar vriendelijke stem zei ze ‘nee. Klopt niet. Opnieuw printen.’
Uiteindelijk na 1,5 uur opnieuw invullen, printen, wachten, opnieuw invullen (ja écht), printen en wachten was het gelukt. En guess what?! Voor het weekend klaar!
Ik heb ze door. Nu al. Lief lachen en je mond houden. Dat werkt! Haha! Tijd om de koffer van zolder te halen.

Zwanenmeer en nog veel meer!

Eindelijk. Alles is rond. Tickets zijn binnen. Airbnb is geboekt. Lonely Planet is doorgeplozen. Ik heb er echt super veel zin in. Beter gezegd; we hebben er super veel zin in. Ik ga namelijk samen met een vriendin in plaats van alleen. Samen aan de wodka… haha!

In totaal gaan we 6 nachtjes weg maar we hebben wel 2 airbnb’s geboekt. Want hoe leuk is dat?! De appartementen zitten in verschillende wijken, zodat we nóg meer zien van de stad en ook nóg meer mensen leren kennen! Lekker met de locals op pad.
Toch zitten we al redelijk vol geboekt… want waar denk je aan als je aan Rusland denkt? Wodka. Ja. Maar er is meer! Musea… Opera… Ballet… Dus ook dat hebben we vastgelegd. En nee, niet zomaar een museum, een opera of een balletvoorstelling.

Uiteraard gaan we een dagje rondhangen in het Hermitage. En om de urenlange rij te omzeilen hangt dat ticket al op de koelkast, haha!
En de Opera is een Opera die in 1946 al voor het eerst werd opgevoerd en nog steeds populair is. Smelkov. Ik ken hem niet. Maar dat maakt voor mij niet uit. 1946. Dat is toch bijzonder? Dus wij mogen in gala naar het Mariinsky Theatre.
Maar het pareltje is wel de balletvoorstelling die we hebben weten te scoren: Het Zwanenmeer! Het vakantiegeld is er gelijk doorheen, dus ik hoop dat we er iets van meekrijgen en dat onze verrekijker sterk genoeg is. Just like Julia Roberts.

Op weg naar het buffet-land.

Komende maand heb ik een week vrij. Hier blijven kan, maar ik kan net zo goed weg gaan. Maar jeetje, waar zal ik dit keer naar toe gaan?! Een week is prima, alleen niet lang genoeg voor een klein tripje door Thailand of een goede uitrustvakantie in een warm oord.

Een stedentrip lijkt me wel wat. Beetje slenteren, terrasjes pakken, gebouwen bekijken, shoppen. Gewoon zoals in Valencia. Dat beviel me prima!
Dus lang leven internet. Beetje google’n, beetje rondsnuffelen en voor je het weet heb je iets gevonden!

Zo kwam ik dus ook bij de volgende bestemming. Sint Petersburg.

Sint Petersburg trekt me totaal niet! Als ik aan Rusland denk, zie ik een grauw en grijs land voor me. Een land waar iedereen depressief kijkt en het hele jaar in hun winterjas loopt. Een land waar je alleen lopend buffet kunt krijgen en het liefst ‘all inclusive’. Een land dat zo groot is, dat het geen eigen identiteit heeft. Eigenlijk achterlijk dat ik dan wel verder ga zoeken op die stad… haha!

Maar tóen ik eenmaal ging zoeken, kwam ik allerlei kleurige foto’s tegen van superhippe mensen en mooie gebouwen. Hhm, misschien moet ik er maar wel naartoe. Wie weet is het wel supertof! Want ondanks dat het me niet trekt, trekt het me ook weer wel.

Ok. Ik ga. Ik doe het gewoon. Ik heb net de Lonely Planet maar gelijk besteld aangezien dat zo’n heerlijk backpackers-gevoel geeft, terwijl het ticket nog niet eens is geboekt, haha.
Maar zo makkelijk gaat het dus. Beetje rondsnuffelen op internet, een stad uitkiezen die je het minst trekt en vervolgens het gewoon doen. Want weet je wat het voordeel is van een stad die niet trekt? Die valt altijd mee! Kijk maar naar het weer… is er een hele dag regen voorspelt en blijft het bij een bui, dan is iedereen tevreden! Draai je het om, dan is niemand blij. Dus dit is mijn nieuwe manier van reizen uitzoeken. En boeken. Ergens heengaan waar ik niet heen wil. Halleluja.