Bestemming onbekend. Nee. Bekend.

Ooit heb ik een bucketlist gemaakt. Er staan kleine dingen op, zoals het Oerol Festival op Terschelling, maar ook parachutespringen boven Palm Island in Dubai.
Lang niet alles staat even hoog op de lijst, maar ik wil wel zeker alles een keer doen. Normaal kies ik het liefst een plek of land waar ik nog niet ben geweest, maar dit jaar is het volledig anders.

Zo staat Spanje op de planning, net als Parijs en Italië. Alle drie ben ik al geweest, maar dat hoeft de pret echt niet altijd te drukken. Want sowieso is het elke keer weer anders… Vroeger ben ik met mijn ouders en zus drie keer achter elkaar naar dezelfde camping in Frankrijk geweest. Toch was elke keer weer anders en heb ik van elk jaar weer andere herinneringen. Dat ligt dan ook echt niet aan de vakantie, de plek of het jaargetijde… het ligt volledig aan jezelf.
Maar zo is eigenlijk altijd alles weer anders. Of je het nu elke dag doet, of maar een paar keer in je leven. Elke werkdag is anders. Elk sport-uurtje is anders. Elke minuut is anders, als je het maar wilt zien. Daarbij helpen halfvolle glazen wel!
Dus of ik wel al een foto heb met de Eiffeltoren of niet, of dat ik al een keer in het Spaans sangria heb besteld op het terras of niet… Het wordt weer een nieuwe ervaring, en ik kijk er nu alweer naar uit.

Uiteraard heb ik van elke bestemming weer een lonely planet. Die van Venetië is nog onderweg. Maar die van de Transsiberie Express ook… Want hoe leuk het ook is om een nieuwe ervaring te krijgen in een bekende plek, de bucketlist moet ooit volledig afgevinkt zijn. Dus volgend jaar zit ik 3 weken achter elkaar in de trein. Maar eerst lekker na 2 uur vliegen op het strand liggen van Spanje. Vamos!